Aslına bakarsanız depresyona mı girdim diye şüphe etmiyor da değilim.. Bu boşlamışlık benim bünyem için hiç normal değil çünkü. Herşeyin üstüne üstüne giden, tüm kötülükleri zırt diye unutan ve eskiden nasılsa öyle davranmaya devam edebilen bu bünye için hayra alamet değil bu boşlamışlık. Martta gireceğim Mali Müşavirlik sınavına bile çalışmıyorum, çalışamıyorum. Ee ne var yani, hayal kırıklığı yaşamışsın bunlar normal şeyler diyebilirsiniz ama mutsuz değilim tuhaf olan tarafı bu. Hiçbir şey hissetmiyorum, ben hayatıma değil de hayatım bana yön veriyor sanki.. Neyse ruh halimi anlatmayacaktım ben, sevgilimin umursamazlığını anlatacaktım sizlere;
Tüm yaptıklarına rağmen ilişkiyi normal rutininde yaşaması gerektiğini düşünüyor olmalı ki, şu psikolojide, o yandan buyana savrulurken bile akşam görüşürüz belki bişeyler değişir diye düşünen ben yine yanıldım. Beyimiz halı saha maçına gidecekmiş, ben bilmiyormuymuşum her pazartesi maç olduğunu.. zaten geçen hafta da gitmemiş eğer bu haftada gitmezse bir daha aralarında görmek istemezlermiş!
Bunları duyunca vay arkadaş yaa top bile daha değerli benden diye düşünmeden edemedim.. Bizim 2buçuk yıllık emeğimizi çöpe attığı yetmiyormuş gibi hiçbir şey olmamışcasına davranmasına anlam veremiyorum. Ben ders bile çalışamıyorum bir haftadır ama o keyfinden dahi ödün vermiyor.. Ben diyabet ilaçlarımı almıyorum bir haftadır, içimden gelmiyor!
Nihayetinde maça gitmeyi düşünmesine tepki gösterdiğimde aradı iptal etti iyi güzel hoş da; bunu illa benim mi söylemem gerekirdi? Kendi akıl edemiyor mu? Ben bu kızı çok üzdüm, yalanlar söyledim, bir haftayı aşkın süredir de görüşmüyoruz bir an önce birşeyler yapayım diye düşünemiyor mu?
Annem her ne kadar erkeklere istediğin şeyleri açıkça söylemelisin yoksa anlamazlar, yapmazlar demesine rağmen ben öyle olduğunu düşünmüyorum.. Erkeğin yapması gerekenler işine gelmiyor, seni avcunun içinde biliyor ve bir gün gidebileceğine hiç ihtimal vermiyor.. Birde utanmadan sence bizim ilişkimiz ne boyutta diye sorduğunda 'tehlikeli bir boyutta' diye cevap verebiliyor!.. Sonra gün gelip de kız başını alıp gittiğinde ben elimden geleni yaptım, bir dediğini iki etmedim, yaranamadım işte kız milleti böyle diyebiliyor..
kızlara kaçan kovalanır tekniği uygulamayın! O bizler için geçerli! Kız ne kadar kaçarsa erkek o kadar kovalar evet ama kızlarda durum tersine dönüyor: Siz erkekler kaçtığınızda biz kovalamıyoruz!
Eğer ilişkide bir sorun varsa seviyorsanız çözmek için elinizden geleni yapın, ağzınızla kuş da tutun gerekirse ama sevmiyorsanız ben ayrılmak istemiyorum mavallarına girmeyin! zaten seni sevmiyordum deyip kısa yoldan uzayın! Sevmeyip kalıyorsanız itici oluyor, arkanızdan üzülecek tek bir şey bırakmamacasına sevgimizi sömürüp alıyor, arkanızdan da beddua ettiriyorsunuz! Sonra elinizdekini kaçırıp abaza abaza dolaşmanız ama yaşınız gelince bir türlü evlenememeniz bu yüzden; sen zamanında elindekinin kıymetini bilmezsen 30küsur yaşına geldiğinde tabii dolaşırsın piyasada düzgün kız yok diye!
Son olarak da futbol aşığı olabilirsiniz ama hayatınızın merkezi yapmayın o topu! Tuttuğunuz takıma saygımız sonsuz, takımınızın maçlarını izlemeniz için de elimizden geleni yapıyoruz; maç süresince sizi rahatsız da etmiyoruz, normal zamanlarda halı saha maçlarınız olduğu günler biz de kız arkadaşlarımızla planlar yapıp orta yolu buluyoruz ancaaak önem sıranızı iyi belirleyin. Her şey sizin aleyhinize ise ve ilişkiyi kurtarmak sadece size bağlı ise maç ile sevgili arasındaki seçimi iyi yapın! Unutmayın maç hiçbir yere gitmiyor, onun ayakları yok, bir kalbi hele hiç yok! size kırılmaz, üzülmez, sizin kendisini sevmediğinizi hele hiç hiç düşünmez. Gönlünü almanıza gerek yoktur, bir hafta gitmemişseniz öbür hafta gider telafi edersiniz. Ama bizlerin kalbinde açtığınız yaraların telafisi mümkün olmayabilir! Adam olun takımınıza, maçınıza biz destek bile çıkarız, gerekirse birlikte de oynarız! Tek istediğimiz doğru ve yerinde davranmanız..
Yine de siz bilirsiniz..
